BENİ BAŞTAN ÇIKARTMA
Yokluklar içinde sefahatte gibiyim
İçki sofralarında meze bolluğunda Ağlamaklı vicdanlarda savunmalar gibiyim Kalemi kırılmış mahkum hırpalanmışlığında Sensiz olmanın hararetine dayanamıyorum Sensizlik çarpıyor beni Varlığından bile haz alamıyorum Yokluğun aklıma geldikçe, Sessizliğinle beraber. Yitik aynaların resmi oluyorum Boş çerçevelerin yalnızlığında Ulaşılmayan doruklarda elle tutulmuş Eriyen karlar gibiyim. Neler oluyor bana Savruldukça yerleşir gibiyim Savruldukça yollarıma Beni baştan çıkartma… Baş edemiyorum Yolun başıyla Hala… |