HOŞ GÖNLÜMSeni dilden dile yaraladılar Ne darıldın nede kırıldın gönlüm Yüze gülüp dalın paraladılar Oldun öz özüne danışık gönlüm El atıp arkamdan gölgem yırttılar Ne sevdiler ne kenara attılar Çıkılmaz işlere beni kattılar Bu ne sabır bu ne karışık gönlüm Ellerini öptüm hakaret etti Halimi sormadan terk edip gitti Mevlam hoş yaratır bu dedin bitti Derdi kaderine alışık gönlüm Yer yüzünde insan ne büyük sanat Özürlü olurdu olsa tek surat Amanetiz bizler hakka emanet Sen ol gönüllere barışık gönlüm Düşmeyen kalkmayan birtek mevla’dır BESTİ yaşamaktan ölüm evla’dır Dünyada yaşatan bil ki sevdadır Bu garip halime alışık gönlüm BESDİ CE |
gönlünüz hoş olsun
kalemınız daım olsun
vesselam