KALEM İŞTE YAZIYOR
KALEM İŞTE YAZIYOR
Hiçbir kalem kağıdı çizmez boşu boşuna, Kalem her şeyi söyler bakmaz gözün yaşına, En son sözünü bile yazar mezar taşına, Biline ki kalemler cahilliği eziyor, Bir kelimesi bile dünyaları geziyor. Bırak diyorum zalim kötülüğü döşesin, Sen bu garip dünyada zerre kadar köşesin, Bana dokunmuyorsa bırak yılan yaşasın, Ama o an vicdanım bana nasıl kızıyor, Haftalarca beynimi tırım, tırım kazıyor. Doğrulukla kalemi birleştirince şair, Usanmadan yazıyor her zaman hakka dair, İşte böyle ortaya çıkmış oluyor şiir, Mısralarda duygular derya olup yüzüyor, Destan oluyor bazen yüreklere sızıyor. Şairler Gerçekleri anlatınca kaleme, Kalemden kağıtlara döşenir her kelime, Şiir olur yayılır işte bütün aleme, Kültürler tarihini işte böyle süzüyor, Ama anlaşılmamak bazen beni üzüyor Bazen kızdırıyorum eşi dostu ahvali, Herkes başka biçimde diyorum dünya hali, Geliyor mu aklıma olanların hayali, Vallah benim suçum yok hep bu kalem yazıyor, Ben rol yapacağımda gönül gözüm bozuyor. HAVVA KESKİN |