YalnızlıkAlarm çaldı yine Gözlerimi yalnızlığa açtım Derin bir yalnızlık çektim ciğerlerime Yavaş yavaş verdim yine o yalnızlığı dışarıya Lavobaya gittim Yalnızlıkla yıkadım yüzümü Kahvaltıda yalnızlığın yanında yalnızlık içtim Yalnızlığı geçirdim yine üstüme Kapımı yalnızlığa açtım Ve dışarı ilk adımımı yalnızlığa attım ben Dışarıda durdum yalnızlığın vücudumu ısıtışını hissettim Yalnız insanlara,ağaçlara,hayvanlara baktım dakikalarca Ve ilk defa karar verdim Yalnızlığa çıktım koşar adım O kadar yüksekteydimki karıncaydı her bir yalnız insan ve tekrar yalnızlığı çektim ciğerlerime ve bıraktım kendimi Yalnızlığa O an o kadar özgürdüm ki yalnız bir kuş gibi uçuyordum Yalnızlık sardı yerde kollarıyla beni Gözlerimi açtım Artık yalnız değildim ... |