OY BENİM ANACIĞIM

Elden bir çare gelmez bil ki özledim seni
Bırakıp da gittin ya derinden üzdün beni
İsyan edemem haşa yaradanın bir emri
Mekanın cennet olsun can özüm anacığım

Kulaklarımda hala oğlucum demelerin
Sarılıp kucaklayıp annece öpmelerin
Saçlarıma dokunup bağrına sürmelerin
Mekanın cennet olsun sevgili anacığım

Hayatımın her anı senden izler taşıyor
Gözüm görmese dahi sevgin kalpte yaşıyor
Hayat bu olsa bile yokluğun can yakıyor
Mekanın cennet olsun ak saçlı anacığım

Bilesin ki biz seni ; çok , hemde çok özledik
Sadece ana değil kutsal emanet bildik
Öğütlerin bizimle her sözün ezberledik
Mekanın cennet olsun nur yüzlü anacığım

Sık sık rüyama gelsen azcık özlem gidersem
Arardım köşe bucak bulacağımı bilsem
Çok değil yalnız bir kez , bir defa ‘’oğlum’’ desen
Mutluluktan uçardım hasretim anacığım

22/04/2013