Yine Sen
Cemalindi seyre daldığım.
Artık senden başkası yoktu sanki Nasıl oluyordu anlamak mümkün değil Tek sen vardın, yine sen ve yine sen. Ayrı bir mutluluk var sende, Nereye baksam sen varsın... Etki etmiyor işte o an hiçbir şey Mutluluk kafesiymiş, hapsolduğum. Kafeste dahi olsam, Zincirlere de vurulsam, Sen varsın işte, yine sen.. Senin varlığından güç almak Kapanan her kapıma, bir anahtar olmak Beni ferahlığa götüren En dar yerde bile orayı meydana çeviren Çöl ortasında akan bir akarsu, Kutuplarda yanan dev bir ateş. En acılı yaraya bir melhem, Yazmayan kalemime mürekkep oluşun. Ve o gülüşün, Bana her dem rahatlık veren o gülüşün.. Kafesleri cennet yapan, Zincirleri ipek, Sen, yine sen, yine sen... |