Belki Bir Gün
Zaman öğretemedi bana senin yokluğunu
Derdime dert kattı kuralları olmayan bu kötü oyunu Serpiştirip durdu bu kardeşlik duygusunu Yoksun artık hayatımda hayalini arayıp duruyorum günler boyu Devlet baba yapmadı bu kez babalığımı Büktüler hayat boyu babamın boynunu Şerefine kazanamıyor şerefli yaptığı işleri Son kez kalk yatağından kucakla beni ömür boyu Durmadan seni arıyor anamın gözleri Seni her ziyaret edişinde dökülüyor tek tek göz yaşları İçim aciyor bakamıyorum beyazlar kaplı simsiyah ismine Arıyor gözlerim miras bıraktığın o son gülümsemeni İçim acıdıkça kağıda döküyorum özlemimi Gözlerim ağlamaktan yoruldu ağlatıyorum kalemimi Hiçlik duygusu kasıp kavuruyor bu bedenimi Olmuyor ABİ dön gel unutamıyor bu benliğim yine seni.... |