HÖST DEYİP GÜLEN !Dostlarım dinlesin, gerçek hikâyet, Burada muraî, dost deyip gülen ! Ardından eyliyor, senden şikâyet; İkrârım, imânım, best deyip gülen ! Bilmezler çoğaltır, paylaşım canla, İnsan, yine insan olur, insanla; Seyret...ne sığmaz ki, küçücük gönle ! Kendi üst, diğerin ast deyip gülen ! Helâka götürür, nefsi anlamaz, Kibir dağı, desen, hâli sonlamaz, Sanır acı çekmez, sanır inlemez; Cümle değerlere, rest deyip gülen ! Yüzme bilmeyipte, düşsen denize, Sular kabardıkça, kaçsa genize, Yılan olur, korku salar, benize; "İşte veriyorum dest!"Deyip gülen ! Ozan İlo neyse.. kelâmın kâfi, Muhabbetli dosta, selâmın sâfi. Yüreğin işidir, kerîhin defi; Oluruz densize; Höst deyip gülen ! 12.12.2007/02.01 |
Kibir dağı, desen, hâli sonlamaz,
Sanır acı çekmez, sanır inlemez;
Cümle değerlere, rest deyip gülen !
bu şiirinde çok güzel ve anlamlı hocam
kutlarım