ne geçen zamanı çevirebildim
ne de sana kendimi sevdirebildim
bir yabancı bir el gibiydin
kaç kez denedim bitsin dedim
olamadım sensiz
yine çiçek açtı ıhlamurlar
kaç mevsim geçti hala yoksun
içten içe çürüyen bir çınar gibiyim
gözlerinde eridi yüreğim
sen gittiğin gün
yokluğunun hüznüne hapsoldu gözlerim
dudaklarımda en büyük günahları gizlerim
değildir isyanım yalnız sana
bir o kadar da ayrı geçen zamana
seni benden ayıran yıllara
bir gün sen de anlarsın
yalnızlığın ne demek olduğunu
kendi yalnızlığında çaresizce boğulduğunu
haram olur uykular üç beş nöbetleri gibi
bir adım bile atamazsın geceler boyu
gidişine bestelendi tüm şarkılar
her mısrada canlandı bir bir anılar
dört yanım özlem hasret dolu
bitmez yüreğimde yangınlar
tut ellerimi sımsıkı bırakma
kenetlensin parmaklarımız
bir buz dağı gibi erisin
ellerinde yüreğim