Uzaklara gitmek lazım
başını alıp gitmek uzaklara
ama önce yapacaklarım var

batırıp kirpiklerimi mürekkebe
bembeyaz bir kağıda yazıyorum
yani öyle pembe renkli falan
kenar süslü çiçeklilerinden değil

işte öyle bir sayfaya yazıp
zarflayıp pullayıp
yola çıkmadan önce
atacağım kapının aralığından

kalbim tüy kadar hafif
ayaklarıma ise gülleler bağlanmış gibisinden

hani rüyalarda olur
koştuğunu sanırsın koşamazsın
ve uçtuğunu

ne güzel hem de ne umutsuz bir durumdur bu
sana gelmek istiyorum
gelemiyorum sevgili

adım atmam imkânsız
uzaklara gitmek lazım
çook uzaklara
alıp başını
bırakıp her şeyi arkada

ama biraz daha diyorum
az daha sabır

ya yarın güneş olursa
ışıl ışıl bir bahar günü gitmek buralardan
delilik değil mi

üzülme kahrından ölmüyorum
ölmüyorum aşkından

ama seviyorum işte
sabah kahvemi sevdiğim kadar
hani güzel bir şey gördüğünde sevinirsin
gözlerin bayram eder

yeşil yaprakları arasında bir limon ya da portakal
işte öyle mutlu ediyor beni yaşamak
ve besliyor ruhumu sevmek
seni seviyorum

bak yine ayaktayım
bu kaçıncı mücadelem
artık ne yeis ne keder ne elem

öylesine mutluyum ki
meselâ durduk yerde
girip mutfağa kek yapasım geliyor

hele bir pişsin
bi de güzel olursa bi tabak ta sana
sana bebeğim
başka türlü olmaz geçmez ki boğazımdan
nedenini niçinini sorma
seviyorum işte

sevgi matematiğe gelmez
gelmez öyle hesaba kitaba
seni hesapsız
öyle işte delicesine
ahh ne bileyim işte
sevdim seni

ama sen
çaldın madem kapımı günaydın
gel bir yorgunluk kahvesi mi iç dedin

sen de beni böyle seversin kendince
olsun be canımın içi
ben severim kendimi de
senin yerine

nasıl tiryakiysem kahveme
öyle işte

19/Nisan/2013/Cuma/Bodrum

Yüksel Nimet Apel