Üstelik AklındaykenBu gece beni bekleme! Uzak yolları yürümek istiyorum. Hiç bilmediğim yolları... Yürümediğim kadar yürümek, Gitmediğim kadar gitmek istiyorum. Soluğum kesilene kadar koşmak. Diyaframı yırtarcasına bağırmak. Sonra hiç susmadığım kadar, Susmak istiyorum. Bu gece beni bekleme! Sabaha çıkamayabilir kelimelerim. Şiirli kelimelerden ne kaldı lügatimizde? Kar yağdı sözcüklere. Üşüdü ellerimiz. Oysa karı severdik. Güneş yüzlü bir kız çocuğu düşlemiştik. Gökyüzü yürekli bir erkek çocuğu... Dondu ve durdu zaman. Bu gece beni bekleme! Soğukta pusuya yatmış hüzün, Şehrin dört yanını kol geziyor. Ben onunla hasbihâl ederim. Kim bilir belki kimseye ilişmez. Üstelik aklımdayken; Köşedeki çöp konteynırının içinde kalan kediyi Kurtarmam gerekli. Bu gece beni bekleme! Bu gece beni bekleme, Gelemeyebilirim. Bir aşkın intiharı olur içimiz. Konuşamayacak kadar yorgundur kelimeler. Ağzının kıyısından akan şehvet ve iniltili geceler için, Yüreği kana bulamayacak kadar şair yürekli olmalı insan. Gitmek gerektiğinde gidebilecek kadar onurlu. Bu gece beni bekleme! Gidebilirim. Zühre Meryem Kaya 2013 --- ∞ --- |
begeniyle okudum..
sevgiler..