Kolayca harcarlar
Kazarlar kuyunu arkandan

Yaşarken değersizdir

ÖLÜNCE Mİ KIYMETE BİNER İNSAN ?

Gömdüm umutlarımı ,
Yer ile gök arasına
Kayboldu içimden birşeyler,

Yalvarırcasına yıllarca
Yinede hakkım helaldir,
Beni candan yıldıranlara

ÖLÜNCE Mİ KIYMETE BİNER İNSAN ?

İnsanca yaşayıp ,
İnsanca bakmadınız yüzlere

Sevgi ile yaklaştım,
Saygı ile sizlere
Harçlık gibi harcadınız
Değer vermediniz garibe

ÖLÜNCE Mİ KIYMETE BİNER İNSAN ?

Hepimiz gelmedik mi topraktan ?
Tek Rab değil midir bu alemi yaradan?
Yine de dilimde yoktur,
Kimselere bedduam
İstemem
Yaradandan ötürü,
Yaradılmışlara ziyan

ÖLÜNCE Mİ KIYMETE BİNER İNSAN ?

Gözünüz aydın !
Geldi benimde ayrılma sıram
hepinize selam,
Vicdanı, merhameti .
Tam olanlar.

bu kadar artık !
Perşembeden biçin kefeni
Cuma ya okunur " sela’m "

Siz yaşayın sizin gibi ,
Yalan olan dünyada ,
Ölünce bilmeyin benim kıymetimi,
Sahte dostum , akrabam,

Kul Yakup der ki size ELVEDA !
Ayrılırken aranızdan.

ÖLÜNCE Mİ KIYMETE BİNER İNSAN ?
.
.