SAKİN BİR RÜZGAR ESSİN...Sisli bir karanlığın ortasında Tek başımayım Elimden sapır sapır dökülüyor Tüm umutlarım Gölge misali peşimde dolanıyor Buruk anılarım Başı boş kalmış gibi yalpalıyor O saf duygularım Hassas ruhumun bakir göz yaşları Islatıyor yanağımı Gönlüm düş kurmaya tövbeler edip Umudun mezarını kazıyor Silik çehreli hayalet sevdiklerim Tur atıyor izimde Gün ışığına inat edercesine Toprağın ıslaklığı dokunuyor tenime Bulut bulut çökerken kasvet üzerime Bir sonun başlangıcımıdır Yoksa küflü bir mazinin son perdesimidir Şu an yaşadıklarım Neyse ne...bana ne Artık tek dileğim Sakin bir rüzgar essin Bana yar olmayan fani yaşamımı Sessizce alsııın...ve acım dinsin.... ÇİMDİK 14.04.2013 |
duygulu güzeldi şiiriniz kutluyorum saygılar
sunuyorum..