SENİN YOKLUĞUNDA
içimde ki hayat parçacıkları
karanlıkları yırtıyor ve haykırıyor içimde sevgin ha bire dal budak salıyor yüreğimde ben ise ayrılığa isyan atmak istedikçe içimden yaşamak istiyor benimle bir de kahrolası ayrılık eklendi kaderime zaman zaman da olsa seslenirim kendi kendime neredesin diye bakma sen benim böyle zamansız sesleniş lerime bu sevmek değil seni dahada öte prangalı iki sevgili olduk ayrı dünyalar da bulduk kendimizi yaşamak zor zor diyorum ya aslında seni sensiz yaşamak hepsinden de zor rutubet koktu odamın duvarları doğan güneş ışık vermez oldu kara çalı tepesinde bir kuş ağlıyor yalnızlığına bülbüller gelmez oldu bahçemize oysa ağaçlar çoktan çiçek açtı bahar geldi ama kuşlar bile matem tutar oldu senin yokluğunda NAZMİ ŞENUSTA. ORHANGAZİ /BURSA 13.04.2013. |