KENDİM
Kendim
Sevdalarda ardı ardına kapattığım kapıların, çarpma seslerini bin ışık yılı sonra duyuyorum. Bazen ormanlar yakıyorum... Sonra dönüp, yanmayan bir ağaç kalmış mıdır diye arıyorum... En çok da geceleri özlüyorum kendimi -asıl ben- geceleri oluyorum… “Kendine gurbet olan adamın içindeki yolcunun çilesi bitmezmiş.” Geceleri daha iyi anlıyorum… ALMILA ERDEM |