NERDEYDİN?Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Bir adam bir kadını çok sever,
Bir kadın adamın hiç sevmediğini sanır, Adam kadını sesindeki hüzünden, acılarından korumak için sakınır, Yaradan yazar, kıymetlerini ömrünce anlayacakları acılar yaşanır, Kopmazlar, kalp kalbe sonsuz sadakat ve muhabbetle bağlıdır, Şeytanlar susturulur, dualar okunur, vuslat atıldığı tarihini bulur, Adam haddinden fazla sever, kendinden ve sevdiğinden fazla sever, Yanlış anlaşılmalar ortadan kaybolur, Adam konuşurken kadın susar, kadın konuşurken adam ve birlikte susulur, Aşk yaşamakla olur, Her fırtınanın sonunda güneş açar, Adam seslenir usulca sevdasına, "Her ne olursa olsun sevdam azalmadı kalbimde sana karşı ruhum zerre kadar." Kadın sonunda anlar. -BAKİ EVKARALI- Kardelen ve Hercai.. Günümüzden yıllar önce birbirini çok seven iki çiçek varmış.Bunlardan erkek olan,sevgilisini o kadar çok seviyormuşki, baharda açtıklarında onu diğer çiçeklerden kıskanıyormuş. Buna daha fazla dayanamayan erkek çiçek, baharda herkezin içinde açmak ve kalabalıgın içinde kaybolmak yerine kışın dondurucu soğugunda açarak, canından çok sevdiği sevgilisini daha çok görmeyi hayal etmiş. Yine bahar gelmiş.Tüm çiçekler açmış ve toprağı yedi renge boyamış. Erkek çiçek kışın kurduğu hayallerini anlatmış sevgilisine.Dişi çiçekte sevgilisinin bu fikrini cok beğenmiş ve bir daha ki sefere hiç kimsenin açmaya cesaret edemediği dondurucu soğukta açmaya söz vermişler.Bahar bitmiş yaz geçmiş ve kış gelmiş. Sevgilisine kavuşma hayalleri ile yerinde duramayan erkek çiçek, karın bir yorgan gibi kapladığı toprağı delerek yeryüzüne çıkmış. Bembeyaz karlar içende o renkleriyle göz kamaştıran sevgilisini aramış, aramış ama bulamamış.Ümidini yitiren çiçek bir süre sonra boynunu eğmiş ve soğuğun şiddetine daha fazla dayanamayarak hayatını kaybetmiş. İşte o günden sonra aşkı için kışın dondurucu soğuğuna bile aldırmadan karların içinde açan çiçeğe KARDELEN ona, sevgiliyede HERCAİ denmiş… Hikayenin kaynağı: ilhanerol.wordpress.com/kardelenime/kardelenim/kardelen-cicegi-ve-hikayesi/ Bu bir kadının sesidir dedi kadının Mecnunu ve Bir kadın yansımammış bu adam derken anlattı onun dilinden ; Onca yıl ağladım her gece, Aşkınla yandım, yok dedikçe sevdim. İsmini düşürmedim hece hece, Öldüm aşkın uğruna aşkım nerdeydin? Gözlerime yaş ektin buğday tohumu gibi, Sevdamı türkü diye söyledi dilim, Nefesin olmadan uyumadım sevgili, Seni canıma sardım nerdeydin? Elime değmedi bir yad eli, Kokunu taşır ömrümce tenin, Sen çaldın yüreğimdeki merhameti, Allahtan merhamet dilerken nerdeydin? Şimdi yad oldum da aklına mı geldi, Sana karşı kalmadı zerrece hissim, Günahım olamazsın, sevabımdın sevgili, Sensizliğimde seni dilerken nerdeydin? Özlesem de seni demem artık yüzüne, Kör gözlerinle sevgimi göremedin Taşa koyarım başımı da yatmam dizine, İnadımı yaşamadan önce nerdeydin? Ah yarim başımın tacısın kıyamam sana, Dünya yanardı ateş olsa bendeki sevgin, Bu günden sonra adımı anma, Baki değilsin derken sana nerdeydin? Ölsen bir bardak su vermem artık sana, Sen sevmeyi değil ölmeyi hak ettin. Izdırabın olurum, insanım deme bana, Kinimle seni boğmadan nerdeydin? Şimdi git nerde açarsan aç gözlerini, Dudaklarıma yabancı artık güzel ismin, Bir kez daha diyorum, istemiyorum seni, Seni içimde öldürmeden önce nerdeydin? Aklına mı düştü yaşadıklarımda anladın, Yıllarca bağı çözüldü dizlerimin, Ağladıkça anladın kıymetini gözyaşlarımın, Hatanı anlayıp da gelmeden nerdeydin? Ne o alan olmadı mı seni adamım, Nefesine gayri düşmesin nefesin, Ömrümce seni nefretimle boğarım, Senden nefret etmeden önce nerdeydin? Kucak açmasın sana âlemde bir haspa, En verimli bağlar sana üzüm vermesin. Ben seni çok seviyorum ki hala, Engin denizler gibiyken, nerdeydin? Sayende kuru dallara döndüm, Aşkının acısını şerbet diye içerim, Anlamıyorsun sen benden öldün, Can ver bana derken canım nerdeydin? Anne bir bardak su vermem ömrümce, Sussun babana dua okursa dillerim. Seni ayıramam fersin gözümde de, Kahrından ölürken soracaksın, nerdeydin? Esma-ül Hüsna da geçsen adın anmam, Yanmam ayakucumda gelse ecelin, Seni seviyorum senden fazla ey can, Ayaküstü ölümler sunmadan nerdeydin? Şimdi geber kahrınla, azabın olsun dünya, Nefesini yarı yolda kessin nefsin, Benden başka yar çıkmasın karşına, Kapında kul olurken nerdeydin? Şiirler yazarmışsın adıma dizi dizi, Yere batsın senin kalemindeki şiirin, Isırırım beddua gelince dilimi, Hayır dualarım varken sevdiğim nerdeydin? Sana sardığım sarmalar boğazına dursun, Allah sana tatlı aş vermesin. Bir gün gelir yârim pişman olursun. Ben affını dilerken Allahtan nerdeydin? Bilirim affetmeyen affı bulmaz dünyada, Kızınca kendimi bilmez sözler söyledi dilim, Canıma sardım seni, candan ötemsin canımda, Ah be aşkım, ağlamadan önce nerdeydin? Seni ömrümce sadakatimle severken, Ben aramadıkça seni her gün öleceksin. Hata bizim için elbet, anlarım canım seni ben, Üzülme geç olsa da güç olmasın, söyle nerdeydin? BAKİ EVKARALI |
Allah sana tatlı aş vermesin.
Bir gün gelir yârim pişman olursun.
Ben affını dilerken Allahtan nerdeydin?
Bilirim affetmeyen affı bulmaz dünyada,
Kızınca kendimi bilmez sözler söyledi dilim,
Canıma sardım seni, candan ötemsin canımda,
Ah be aşkım, ağlamadan önce nerdeydin?
Seni ömrümce sadakatimle severken,
Ben aramadıkça seni her gün öleceksin.
Hata bizim için elbet, anlarım canım seni ben,
Üzülme geç olsa da güç olmasın, söyle nerdeydin?
Hüzün yüklü,bir o kadar da kahırlı dizeler.Kaleminize,yüreğinize sağlık.Hoşca kalın...