Ömrüm..Bir nehir gibi akıyor ömrüm/ Bense, kıyısında dinelen bir çakıl taşı Geçip, gidiyor gözlerimin önünden anılar köpük köpük Ne sonu belli bu telaşlı gidişin, ne de şimdi hatırımda başı Baktıkça bir hoş oluyor gönlüm Bunalıyorum ayırt edemeyince hala; kuşu, böceği, ağacı! Buymuş doğası yaşamın diyorum sonra Böyle, kıvrım kıvrım akmak/mış hep nehirlerin mizacı Akarken o hızla amansız Ne engelleyebilirmişsin bir dönemeci Nede mümkün olurmuş kaçışı Meral Adak. |
açılır gönlümüzün yelkenleri işte o zaman
mavi olur aşkın rengi
içimizde ki haylaz çocukluğumuza merhaba olsun
merhaba