ANNEME ÖZLEMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın İnsan, ölmüşlerinden de gurbet ise, sılaya vardığında sanki onlarda bekliyor gibi bir hisse kapılıyor. İşte ben de annemin vefatının yedinci senesinde bu hisleri yaşadım..
Bir sözüm yoktur annem, Hak’tan geldi emirin
Tüpün daha bitmeden, tükenmeden kömürün Bir gün yüzü görmeden hitam buldu ömürün Gidişin yedi sene...hiç çıkmaz oldu sesin Düşlerime girsene, canım annem nerdesin?.. Ölümün yüzü soğuk, bacan duman tütmüyor Seccaden serilmiyor, tespihin zikr etmiyor Anılara sarılmak teselliye yetmiyor Dünyalar şöyle dursun, hasretin yetti cana Miras kalan sevginden son bir hisse ver bana!.. Oda oda dolanıp kedin seni arardı Her gün suladık ama çiçeklerin sarardı Işığın yanmaz oldu, sanki dünya karardı Sen gideli annecim bana bir hallar oldu Kışa döndü mevsimim, saçıma aklar doldu... Gece-gündüz örmüştün kızlarına çeyizler Dantellerin üstünde gözlerinden var izler Senin gibi fedakar olamayız ki bizler Öksüzlük’ çocuk değil, senin ’yokluğun’ anne O duyguyu tanırım, ben de anneyim anne!... Üzülme sakın annem, bak gözyaşım akmıyor Verdiğin nasihatler hiç aklımdan çıkmıyor Yazmanı saklamıştım, senin saçın kokmuyor? Yokluğun hiç dolmuyor, yavrum diyen yok bana Ben küçük kız olayım yine kına yak bana!... Kabrini tımarladım, selam getirdim sana Sevdiğin ilahiyi okudum yana yana Çiçekler arasından bir kez olsun bak bana Annecim duymadın mı? bir ses seda versene Toprağa doymadın mı? beni bir kez sarsana!.. ................ Söyle annem nedeyim? var mı benden dileğin? Cennet mekanın olsun benim güzel meleğim... Bulem hatun 3/27/2012 Bergama |