zorunlu
Korkularla büyüdü çocukluğumuz
karlı sokaklarda dondu yolumuz buğulu bir pencereye hapsetmişken hayatı yaşamaktı zorunlu zorluğumuz kilitler altında kaderimiz mahkum bu hayata savunmasız olunca beş para etmez canımıza ve boğulurken bir sigaranın dumanında yaşamaktı zorunlu zorluğumuz teslim olmasak ne yapacaktık bir küflü ekmek onuda bulamazdık dost zamana kapılmış zaman dostu aldatmış hoştur hoş olmasına ama gardaşlık bir sevgiydi onu bile bulamadık... kadir saydan |