Ona bakalım!...
Bir çocuk gördüm, düşmüş, ağlıyordu, diğeri,
Ona doğru koşup, gülüyordu, bazen görüp de, Ona bakalım… Evler sıralı, sokaksa bomboş, komşuluk ölmüş, İnsanlık yasta, gelen bir hoş, giden bir hoş, Vakit bulduğumuz da, Ona bakalım… İnecek var deriz, dolmuşun durmaz, Selam verirsin, hal hatır sormaz, Adam olmuşta, kendini bilmez, Mecnun olan kim miş? Ona bakalım… Sen uyursun, düşman uyumaz, Toklar uyur da, açlar uyumaz, Bir şeyler uyur, dertler uyumaz, Garipler çok, Ona bakalım… Kaldırım da ihtiyar görse, Karşıya geçiririm, istersen teyze, Ya da koluna gireceği yer de, Ondan önce yürür, saygılar nere de? Bir kez de, Ona bakalım… Yere bakalım, rızkımız onda, Göğe bakalım, ufkumuz onda, Kalbe bakalım, keramet onda, Ölene anan çok, cana bakan yok, Bir ara dönüp de, Ona bakalım… Sevinmek istiyorsak, açıp elleri, Gece, göğe yıldızlara, sabah bulutlara, Kainatın sahibi her yer de, Dermandır, her der de, Sen sevmezsin. O sever. Biz! Ona bakalım… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. 02.12.2012 |