Akil adamlar gelir,
Mezarlıklardan geçmeden, gül bahçeleri vaatleriyle.
Ölenler bilir zaten, yaşamın sözünü tutmadığını.
Dağ bilir, kuş bilir.
Hainin pusu kurmaktan vazgeçmediğini.
Sen bilirsin, ben bilirim. Onlar da bilirler ölenin geri gelmediğini.
Güzel olurdu, yalanın güzeli dünyayı güzelleştirseydi.
Güzel olurdu düşüncenin özgür kanatlandığını görmek.
Unutmak güzel olurdu, annelerin acılı kalplerini sökerek.
Zamana ters olmamalıydı ayrılmış kıtaları birleştirmek.
Kolay olmalıydı sırtta bir hançerle başetmek.
Acısız bir nesil yaratmak zaman alır.

Zaman
Kördüğümlerin sabırlı eli
İşler nakışını elbet, serilir toprağa dallı çiçekli kilimler.
Oturur kilimde elbet, kalbi zengin abası sefil alimler.
Fidana güneş dökerler, orman olur çöller.
Bir nefes ister, bir atmak için kalpler.
Kolda pranga çürütmek zaman alır.

O barış, o kardeşlik geldi sanırsınız.
Oysa tüm savaşlara son veren kalbinizdir.

Zamanla iyileşir yara, unutulur sırtta hançer acısı.
Babalarının kurşunu çıkarılır öksüz çocukların.
Asılır boynuna şehitlere beddua buyuranların.
Gerçek kavranır!
Bu bayrak, bu toprağa kanını akıtanlarındır.
Ona sarılmamak bu toprağı ağlatır.

Akil adamlar gelir,
Çanakkale´den geçmeden, kurtuluş vaatleriyle.
Günlere gözleri kapalı, gündüz düşleriyle.
Düşleri gerçekleştirmek zaman alır.

O barış, o kardeşlik geldi sanırsınız.
Oysa tüm savaşlara son veren kalbinizdir.