SENSİZKEN KARANLIKTA KALDIM
Ne kadar çok savaş versemde sevgimiz için
Yenildim artık,dayanmıyor hiç bir zerrem yokluğuna Hani eskiden derdin ya bana,yenilmek yoktu asla Sen şimdi çok uzaklardasın,ben ise yaslardayım. Sana ne desem bundan böyle, anlamsız artık Sensizken binlerce parçaya bölünen kalbim Cam parçaları gibi, olduğu yere dağıldı artık Ne yaparsan yap, kırık kalbim toplanmaz artık. Ben seni delicesine severken,ömrüm boyunca Sen ise hiç acımadan, ellerin oldun sevdiğim Senin adalet dediğin,sevgi dediğin işte bukadar Seven bir kalbi,param parça edip gittin sevdiğim. Şimdi sana hangi sözü söylesem bilmiyorum Akan gözyaşlarım sevdamızı geri getirmez asla Sen şimdi bana tuzaksın, yüreğimde yasaksın Hadi şimdi söyle bana,kalbim sensiz nasıl yaşasın. Sensizken karanlıkta kaldım,aydınlığı arıyorum Artık sensiz nasıl yaşarım inan bende bilmiyorum Açtım ellerimi semaya,Rabbimden seni diliyorum Sayende aşkı dilenmekten,dilenci oldu bu kalbim. Acıtıyor değilmi içini, birini çok fazla severken En çok önemsediğin, ve ömrünü ona adadığın insan tarafından, göz ardı edilip,unutulabilmek Hiçte kolay olmuyor değilmi,bu acıyı taşıyabilmek... Ufuk GÜNEY |