ÖLDÜREN YOK MUŞiirin hikayesini görmek için tıklayın DEĞERLİ DOSTLAR GEÇMİŞTE
GEÇİRDİĞİM ROMATİZMAL BİR HASTALIĞIN ACISIYLA YAZILAN YAZIDIR Çıkmaz sokaklara düşmüş yollarım Dalında kurumuş goncam güllerim Kireçlemiş tutmaz elim kollarım Perişan halime aldıran yok mu Kırkbeşinde gördüm yetmiş yaşımı Felek zehir etmiş tatlı aşımı Bilmem hangi taşa vurum başımı Tutup kollarımdan kaldıran yok mu Acılarım gece gündüz dinmiyor Neler çektiğimi kimse bilmiyor Feryadıma kulak veren olmuyor Ağlarım yüzümü güldüren yok mu Düzenimi yıkan yıktı devirdi Parçaladı dört bir yana savurdu Dudağım dilimi bu dert kavurdu Çektiğim acıyı dindiren yok mu Ne belalar gördü zavallı başım Ne dostum uğruyor ne arkadaşım Nerdesiniz anam babam kardeşim Bir kurşuna kıyıp öldüren yok mu Cevdet ALTAY 03.04.2001 |