RESİM BENİM DOĞUP BÜYÜDÜĞÜM ÇOCUKLUĞUMUN GEÇTİĞİ KÖY YANİ IŞIKLAR KÖYÜ

Sabah olur, gün doğar şahika dağlarının ardından,
Her canlın ferahlanır senin pek temiz serin havandan.
..... Sılam! Kuşların ve kelebeklerin havada uçuşur,
..... Yaylalarında buzağıların, kuzuların koşuşur.
Ağaçlarında şen ve güzel kuşların her daim öter,
Çayırlarında koyunların kuzum, kuzum diye meler.
..... Derken kuşluk olur, güneş yükselir masmavi semada,
..... Durmadan çiftçilerin çalışır o bitek tarlanda.
Öter çay, derelerinde kurbağaların gevrek, gevrek,
Ormanlarında insan arar durur yabani engerek.
..... Hele bir bak, ağaçlar açmış yemyeşil yapraklarını!
..... Akıtırsın derelerinden o pek coşkun sularını.
Bir ses geliyor kulağıma canım sılam ta ilerden,
Esiyor rüzgârın ormanlarında serinden, serinden.
..... Efil, efil esiyor yine ferahlatıcı rüzgârın,
..... Bak yeşile bürünmüş o zümrüdü andırır dağların!
Dünyanın en güzel kelebekleri uçuşur dağında,
Balıkların çırpınarak yüzer huruşan ırmağında!
..... Ve bu şenlikleri izleyerek olur ne yazık akşam,
..... Senden ayrı düştüğüm için üzgünüm ben canım sılam!
Bir yarasa uçar sılam senin o zifiri bölgende,
Güneş gurup eder, doğar yine yepyeniden ay dede.
..... Yıldızların ışıl, ışıl ışıldar gökte birer, birer,
..... Ağaçlarında bütün kuşların aniden sesi diner.
O gecen ile başlar bütün mevkiinde bir sessizlik,
Seni ki hatırladıkça içimde başlar ümitsizlik.
..... Senin bütün canlıların var ya yatar sessiz uykuya.
..... O sessizlikte tilki ile kurtlar her yeri tarıya.
Birkaç saatlik zamandan sonra olur yeniden sabah,
Her canlın olur senin tertemiz serin havandan refah.
..... Nerdesin, nerdesin? Özlemini tuttuğum sılam, anam!
..... Bitmedi ki daha okulum, ben sana nasıl kavuşam.
Be hey KÜÇÜK OZAN! Doyulur mu hiç sıla kokusuna?
Nakış, nakış işler havasını insanın dokusuna.

KÜÇÜK OZAN ( CML DMR)
VALİDEME MEKTUPLAR’DAN.