**ANNEM ÜZÜLÜR**
Derdimi ovaya dökecek olsam
Dağ olur da sıra sıra dizilir Ne zaman huzura giden iz bulsam Yollarıma kör kuyular kazılır. Ahde vefasızlık büker belimi Hasret kırar kanadımı kolumu Yıllardır çekerim ben bu zulümü Kara bağrım ezim ezim ezilir. Çaresiz kalmışım eli belinde Kıvılcım ararım mazi külünde Yoruldum ne çare hayat yolunda Yürümez dizlerim bağı çözülür. Bilmem kaderde mi bende mi kusur? Değişmez bu yazı geçse bin asır İrade duyguya olunca esir Su yokuşa akar düzen bozulur. Bu minval üzere ecelim gelir Gelirde Azrail bu canı alır Timsah gözyaşları dökenler olur Üzülse üzülse Annem üzülür... İsmail GÜL |
çok vurucu bir ifade
mısralar duygular teknik baştan başa şiir
asaletli evladiyelik bir şiir
tebrikler selamlar