DÜNYANIN SONUMU OLURDU
Korkum, senin inadından nazından;
Hayırlı bir söz çıkmazmı ağzından? Selamımı alsaydın en azından! Dedikoduya konumu olurdu? Yoksa dünyanın sonumu olurdu? Yangınlarda yüreğim lime lime; Kalmadı sözüm, ne de bir kelime Bir kez elini uzatsan elime! Dedikoduya konumu olurdu? Yoksa dünyanın sonumu olurdu.? Düşman oldu bana, benim ahvadım; Sesine gelirdim. koşar adım Bin adımıma gelseydin bir adım! Dedikoduya konumu olurdu? Yoksa dünyanın sonumu olurdu.? Sevgi dokudum; Renk renk, desen desen, Seni ne kadar sevdiğimi bilsen Bir defa ’bende seviyorum’ desen! Dedikoduya konumu olurdu? Yoksa dünyanın sonumu olurdu.? |
Kalmadı sözüm, ne de bir kelime
Bir kez elini uzatsan elime!
Dedikoduya konumu olurdu?
Yoksa dünyanın sonumu olurdu.?
İnsan karşısındaki değeri karşılık gözetmeden severse, ne laftan korkar nede sözden, ama sevginin dahi derecesi olduğuna eminim, bu tezi, her iki tarafta ben daha çok seviyorum dese bile, bunun haklılığını gösterilen veya yapılan sadakat bilir üstadım..şiiriniz bana bunları yazdırdı, saygılar efendim..