BEŞİNCİ MEVSİM !
BEŞİNCİ MEVSİM !
Canlı cansız her şey, evrende yörüngesine oturdu, Erik ağacı,nar çiçeği, Ali emmi , Fatma bacı Seninle doğdu yeniden yaşamak için, Adın ipekli papürüslere yazıldı Kader kısmet denilen, ölümsüz hayat kütüğü üzerinde Dünya sözleşmesi imzaları atıldı, Taze çimen kokulu sevgi mektupları yazıldı Kalplerde kuş cıvıltısı , çağlayan uğultusu kulaklarda Kıpır kıpır oldu yürekler , okyanuslara açıldı yelken çeken kürekler Cana can katan tomurcuklar, umut oldular nev baharda, Açıldı tomurcuklar, leylak kokan güller Boy attı fidanlar, kol attı canlar yeni umutlara İnsanlar üşüştüler yaylalara, kumsallara, yatlara, Kanaryalar, kumrular, susuz güller, gönüller Gök yüzü ,yer yüzü ,bağ bahçe su istediler Kanaryalar aşk, kumrular sevgi şarkıları söylediler, Umutsuz gözler ,dağlar ötesinde yitik sevgiyi Sımsıcak yaz mevsiminde hep beklediler, Yaz kızgını, güz vurgunu, kilerler dolusu meyveler,tahıllar Doğa , insan ve güneş toprakla harman oldular, Koyun ,kuzu, atlarla doldu ahırlar Dillerde gönüllerde dolaştı halk öyküleri, masallar Doyurmadı gözleri gönülleri Kış mevsiminden sıkıldı tüm canlılar Yeni bir mevsim arar oldular, Nev bahar, yaz, güz,kış birbirini izledi Bir şey anlamadı insanlar, Dört mevsim poyraz gibi bir çırpıda geçti aradan Beşinci mevsimi göstermedi yaradan, Yeni patika yollarda umut aramaya koyuldular Tuz yüklü balonlarda umutsuz yolcular, Lale, sümbül, çiğdem ,papatya dilediler Yep yeni bir mevsim gelsin! El ele, göz göze, gönül gönüle Dostluklar, sevgi ve umutlarla dolu Güllerle dolsun insanların yolu, Arşın yedinci katına çıkmış Sevgi yüklü bulutların gelmesini beklediler, Beşinci mevsimin doğada değil Yüreklerde olduğunu bilemediler! Yahya AKSOY |