ZORMUŞ AYRILIK
Ne zor şeymiş şu ayrılık
Gözlerin kadar yakın Sırtın kadar uzak Arkanı her döndüğünde Göremediğin ama varlığını hissettiğin Ve sevişirken sahip olduğum Her hücren kadar derin Şimdi sen yoksun ya İnanası gelmiyor insanın Ne zor şeymiş şu ayrılık Hani O kavgalar gülüşler Soluksuz öpüşler Hiç birimi yok sevdam Artık hiçbir önemi yok Yaşıyor olmanın Gerçeklerin arasına sıkıştım Güç bela ayaktayım Ve birde alışması var şimdi Aylarca beklide yıllarca Ne zor şeymiş şu ayrılık Beraber geçirdiğimiz zamanı Hiç yaşanmamış sayıp alışması En zor nokta bu olsa gerek Şimdi gel de Hayatının ortasına koyduğun kadını Hiç olmamış gibi düşün Olacak iş değil Zamanla alışırsın diyorlar Hiç inanasım gelmiyor Aynada yeni bir sen yarattım Kendime her baktığım da Özlem giderdiğim Ve sadece ben görebiliyorum onu Kısacası artık seninle değil de Kendimle savaştayım Bu viraneden sağ çıkamam belki ama Olsun en azından savaştım diyebilirim Sensizliğin ertesine uyanmak Acı verecek sanırım bana Ama dayana bilirim Son iç çekişim bu Son oflayışım ahlayışım Ve son sözüm Uyan prenses masal bitti Ne zor şeymiş şu ayrılık ERSİN YORULMAZ Dj_KaRizMaTiK |
tebrik ederim...
hoşcakalınız yorum fon gayette güzeldi
saygılarımla...