ÖMÜR DEN DÜŞEN YAPRAK
Ben seni gönlüme yar diye seçtim
Onu ellerimden alan utansın Sunduğun zehri bal diye içtim Ömrüme kibriti çalan utansın. Bu gönlümü harman gibi savurdun Çecim’den çevremi bölen utansın Kollarımı kırıp saçım eğirdin Hoyrat olup gülüm yolan utansın. Riya yoktur yüreğimde özümde Kara bulutları salan utansın Figan oldum dumanım’da tozumda Yoluma dolanan yılan utansın. Hayal edip gelin gibi süslendim Elimden kınamı çalan utansın Yanağımda nemler öyle beslendim Deli diye bana gülen utansın. Ozan mihrim dökme incilerini Kıymetin bilmeyen Dilan utansın Dost kervanı gelmiş tut ellerini Seni cahil diye bilen utansın. 19,03.2013 İST Mihriban EREN |
Simray Simay tarafından 8/23/2013 2:20:13 PM zamanında düzenlenmiştir.