Vurgunlar yedim..
Aşk denen derya’da, kulaç atarken
Vücudum kasıldı, vurgunlar yedim. Mutluluk deyip de düşe yatarken Nefesim kesildi, vurgunlar yedim. Ne sesim duyuldu ne yardım geldi, Her giden sinemi hançerle deldi, Sevdaların sonu kasırga yeldi, Bir parçam eksildi vurgunlar yedim. Biçare boğuştum dev dalgalarla, Suçlandım harcandım entrikalarla, İçimde amansız patlamalarla, Mendilim yaş sildi vurgunlar yedim. Sevene acımak yok bu zamanda, Kayboldum virane yıkık bir handa, Köpürdükçe büyür dertler ummanda, Yelkenim devrildi vurgunlar yedim. Bir yanda yitmişlik bir yanda hicran, Boş bırakmadılar yakamı bir an, Zalimlik etmeyin bendeki de can, Dört yanım çevrildi vurgunlar yedim. Yokuşa sürdüler zora koştular, Vefasız vicdansız birer taştılar, Yetmedi anlamsız kine düştüler, Mahkumluk verildi vurgunlar yedim. Şair:İsmail Kurt 28.03.2013 |