AŞK...
AŞK...
Kanadı kırılmış bir martı misali, Okyanuslara yelken açıyorum Bilinmezler diyarına doğru, Rotam aşk,dümenim sevdam... Belki ıssız bir ada da konaklar Yine seni yazarım defalarca, Ama ne kadar da yazsam seni Sığdıramıyorum satırlara... Nerden başlasam,nasıl anlatsam seni, O güzel gözlerini mi,yoksa bana olan sevgini mi? Dur durak bilmeyen ihtirasını mı? Ve beni ilk öptüğün günü mü?.. Nasıl da utanmış ağlamıştım, Gözlerine bakamamış,senden kaçmıştım... Oysa ki hiç senin sevginden kaçılırmıydı? Sen aşktın ben de sevdaydın.... Şimdi artık satırlarım da yaşatmaya çalışıyorum Kendimce,kimsesizce,sessizce... Gecenin ayazında yıldızlara baktığımda, Bu sevdanın dünyadaki yıldızlar kadar sonsuz olduğunu, Sevginin kalbimi ısıttığı günü asla unutmayacağım... Biliyor musun? seni bu kadar severken, Sana dokunabilmeyi sadece tozlu bir camdan, Buğulu bir denize bakarken hayal etmeğe Mahkum olmak,seni düüşünerek sevmek..... Severek aşık olmak ve sadece hayalinle yaşamak BU AŞK DEĞİL MİDİR?..... TUANA ÇELİK... |
Helal olsun tesbih gibi dizmişsin en içli duygularını şiire.