Ey! Mü’min ;
Hiç düşündün mü ?
Öteleri, hesap gününü,
Hesapsızca yaşarken...
Hiç düşündün mü ?
Bunca nimetin sahibini,
İsraf ederken...
Bir kez olsun Allah için,
Aklına getirdin mi şükretmeyi,
Gaflet içinde sefa sürerken...

Bırak artık şu kibri,
Kurtul enaniyetin pençesinden,
Bir defa aklına getir kabri,
Unuttun ibadeti, seçtin sefaheti,
Kulluk değil mi İslamın özü,
Ne zaman unuttun sen!
Rabbine verdiğin sözü...
Ölüm geldiğinde varınca huzura,
Çıkacak Rabbinin karşısına,
İşte, sözünü tutmayanların yüzü...

Dünyayı daimi mi sandın ?
Söylesene yalan dünyanın nesine yandın ?
Küfür dolu ağzından besmeleyi attın!
Şeytan kol geziyor etrafında,
Söylesene hangi boş lafa kandın ?
Ezana kulağını tıkadın!
Küfrü büyük zevkle dinledin,
Allah’a yönel dediler,
Sen uzak dur anladın...

Kul köle oldun paraya pula,
Şeytanın yolunu belledin pusula,
Afedersin amma cünüp gezdin,
İlişmedin gusüle...
Ayda yılda bir cuma kıldın,
Uymadın erkân usüle...
Yedin içtin türlü türlü,
Haram helal demedin,
Uslanmadın bi türlü!

Fakirin halini bilmedin,
Müslümanlara zulmediliyor,
Bir kez olsun karşı gelmedin...
Müslüman cömerttir amenna,
Ama sen hep aldın, hiç vermedin...
Elinde var iken borç yazdırdın,
Bakkala, manava, kasaba,
Onlardan kaçtın köşe bucak,
Peki ya Namaz borcun ne olacak ?
Rabbinden nasıl kaçacaksın,
Hadi buyur bakalım hesaba...


Ramazan KÜREKÇİ