Tuzla buz eden benim gerek yok bel bükmeye Kırdım seni güzelim bu sebepten ağlıyorum Daha yüzüm yok senin yüzlerine bakmaya Kendi düşen ağlamaz derler ‘ben’ ağlıyorum
Bendim gülistanından çıkıp uçup ta giden Bir avuç toprak için fani dünyada yiten İşte en son yoruldun sen ey! gaflet yatan Günden güne eriyip biterken ağlıyorum
Rehavetim diz boyu gurur kibir gezerim Sonunu düşünmeden günah günah yüzerim Yıllar yılı hercai, yelden yele tozarım Ömrün son durağına varırken ağlıyorum
Oysaki sen hep beni düşünüp özlüyordun Her fırsatta karşıma dikilip gözlüyordun Nedamete gelir diye bazen közlüyordun Şimdi küflü aynama bakarken ağlıyorum
Her ne kadar ağlasam az gelir hallerime Bir seni boyasaydım kalbime dillerime Ne olur rahmetinden yağdır şu çöllerime Kazma kürek toprağı yıkarken ağlıyorum
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GEREK YOK BEL BÜKMEYE şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
GEREK YOK BEL BÜKMEYE şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Her ne kadar ağlasam az gelir hallerime Bir seni boyasaydım kalbime dillerime Ne olur rahmetinden yağdır şu çöllerime Kazma kürek toprağı yıkarken ağlıyorum KUTLUYORUM BU YÜREĞİ GÜÇLÜ KALEMİ TEK KELİMEYLE MÜKEMMEL DİZELER HOCAM RABBİM RAHMETİNDEN MERHAMETİNDEN MAHRUM BIRAKMASIN BİZLERİ İNŞALLAH KALEMİNİZ DAİM OLSUN SELAM VE SAYGILARIMLA.
Ektiğini biçmeyi hatırlatır toprak ve son durağı! İlahi mizanı düşünen bir kalbin kaygıları vardı bu güzel şiirde... Gönlünüzden gönüllere çok güzel bir dikkat çekmeydi üstad. Tebrik ediyor, kucak dolusu selam ve sevgilerimi sunuyorum.
Her ne kadar ağlasam az gelir hallerime Bir seni boyasaydım kalbime dillerime Ne olur rahmetinden yağdır şu çöllerime Kazma kürek toprağı yıkarken ağlıyorum
Tuzla buz eden benim gerek yok bel bükmeye Kırdım seni güzelim bu sebepten ağlıyorum Daha yüzüm yok senin yüzlerine bakmaya Kendi düşen ağlamaz derler ‘ben’ ağlıyorum
Bendim gülistanından çıkıp uçup ta giden Bir avuç toprak için fani dünyada yiten İşte en son yoruldun sen ey! gaflet yatan Günden güne eriyip biterken ağlıyorum
Rehavetim diz boyu gurur kibir gezerim Sonunu düşünmeden günah günah yüzerim Yıllar yılı hercai, yelden yele tozarım Ömrün son durağına varırken ağlıyorum
Oysaki sen hep beni düşünüp özlüyordun Her fırsatta karşıma dikilip gözlüyordun Nedamete gelir diye bazen közlüyordun Şimdi küflü aynama bakarken ağlıyorum
Her ne kadar ağlasam az gelir hallerime Bir seni boyasaydım kalbime dillerime Ne olur rahmetinden yağdır şu çöllerime Kazma kürek toprağı yıkarken ağlıyorum
Her ne kadar ağlasam az gelir hallerime Bir seni boyasaydım kalbime dillerime Ne olur rahmetinden yağdır şu çöllerime Kazma kürek toprağı yıkarken ağlıyorum
Yüreğinize sağlık çok güzel anlam dolu şiiriniz. Kutluyorum saygılar sunuyorum..
Bilal üstadım şiirde kendinizi eleştiriyorsunuz. Yaptıklarımızın doğru olduğunu kaçımız iyiden iyiye ölçer biçer ki? Sonra salim kafayla bir başımıza kaldığımızda neyin doğru, neyin yanlış olduğunu anlarız. Ama iş işten geçmiş , olay gerçekleşmiştir bir kere. Zaten hatalarımızı fark edip, onlardan vaz geçtikçe,iyi insan olma yönünde mesafe kat ediyoruz. Şiiriniz mükemmeldi. Elinize sağlık.Hoşça kalın. Saygı ve selamlarımla...
Oysaki sen hep beni düşünüp özlüyordun Her fırsatta karşıma dikilip gözlüyordun Nedamete gelir diye bazen közlüyordun Şimdi küflü aynama bakarken ağlıyorum
Her ne kadar ağlasam az gelir hallerime Bir seni boyasaydım kalbime dillerime Ne olur rahmetinden yağdır şu çöllerime Kazma kürek toprağı yıkarken ağlıyorum
Tebrik ederim güzel dizeleri keyifle okudum selamlar............