HEY KOCA REİS!.......................................................... Muhsin Yazıcıoğlu’nun aziz hatırasına! koca reis sen gittin ya Tanrı dağlarına biz hep üşüdük biliyor musun tarumar oldu teşkilatın ihanet çizgisinde birleşti omuz verdiklerin seni bile bile katledenler timsah gözyaşları ile uğurlayanlar gidişine hayasızca güldüler ardından!.. yine biz kalbimize kazıdık adını ve şanını ülküne sahip çıktı vefalı yürekler amma velakin ocağına incir ağacı dikenler sandın ki dava arkadaşlarım ülküdaşların ana merkezde kalsalarda yüreklerimizde ve gönüllerimizde hep vardın!.. hatırlar mısın Amsterdam’a geldiğinde koşarak gedlip kucaklaşmıştık seninle omuz omuza secdeye varmıştık sen o peygamber gülüşünle beni davet etmiştin Alperenler Ocağına gözlerim çok şeyleri anlatmıştı sana bakarken!.. Başbuğ’umun emanetine sadıktım ölesiye her ne kadar olumsuzluklar olsa da Ülkü Ocakları doğduğum yerdi mekanlarımız ayrılsa da yüreklerimizi bölememişlerdi reisim aynı dava, aynı ülkü, aynı hedefdi yolumuz!.. Türklük aşkına, İslam’a yeminimiz vardı ayrı kollardan saldıracaktık ihanete Turan taktiği ata emanetiydi kan kusturacaktık küffara peygamber aşkı ile ömrün vefa etmedi be reisim kahpe tuzaklar bırakmadı yakanı ideallerimiz zafere ulaşacakkken uçup gittin ve arkadanda öksüzler bıraktın için için ağlıyoruz ardından be hey koca reis!.. Zafer Direniş ... 24 Mart 2013 Pazar 22.15 Lahey |
kutluyorum duyarlı yüreğinizi yazan kalemi
selamlar...