İnsan Kaybolmaz Oğul
Bir sabah
Elimi öptün , gülümsedin Ve çekip gittin Bir daha dönmedin Geriye Elinin sıcaklığı Kaldı ellerimde Geriye Ranzan, mintanın Fanilan, kitapların Geriye İçimdeki kızgın volkan Gittikçe harlanan, korlanan, Fokur fokur fokurdayan Bir kızgın volkan Rüyamda gördüm seni oğul Ara beni diyordun Fısıldayarak “Ararsan bulursun beni ana Uzak değilim ki sana!” Arıyorum seni oğul Yeryüzünde Denizlerde Gökyüzünde Bulacağım oğul seni Sana kayıp diyorlar Sen eşya değilsin oğul Eşyalar kaybolur İnsan kaybolmaz oğul Söz veriyor anan sana Kavuşacak ellerimiz Soğuyacak İçimdeki nardan ateş |
duyarlı yüreğinize saygımla şair...