Çocuklar
Bırakın yağmurlarda ıslansınlar
Islansın elleri, ıslansın yüzleri giysileri, tenleri Sırılsıklam olsunlar kaçmasınlar Şemsiye altlarına saklanmasınlar El çırpsınlar, türkü çığırsınlar, koşsunlar Damlalarla oyunlar oynasınlar coşsunlar Bırakın soğuklarda üşüsünler Üşüsün elleri, üşüsün yüzleri tenleri, içleri Buza kessinler, titresinler Ama kaçmasınlar Soba başlarında toplanmasınlar Kartopu oynasınlar, kaysınlar, uçsunlar Hasta olup ateşlensinler öksürsünler Bırakın sıcaklarda kavrulsunlar Yansın elleri, yansın yüzleri enseleri, belleri Kara yanık olsunlar Ama kaçmasınlar Ağaç gölgelerine sığınmasınlar Terlesinler, soyunsunlar, soluklansınlar Şapka çıkarsınlar güneşe tokalaşıp tanışsınlar Tanış olsunlar, sabahı bekleyen karanlık gecelerle Tanış olsunlar, akşama yürüyen yorgun gündüzlerle Dört mevsimle tanış olsunlar Korkmasınlar kaçmasınlar Yılmasınlar, usanmasınlar Üşüdüklerinde giyinsinler, terlediklerinde silinsinler Hastalandıklarında iyileşmeyi bilsinler Islansınlar kurusunlar, ısınsınlar soğusunlar Hepsiyle tanış olsunlar Tanış olsunlar baharla, yazla, hazanla, kışla Tanış olsunlar yeşille, sarıyla, beyazla, karayla Yağmurla çamurla tanış olsunlar taşla, toprakla, tozla, dumanla Tanış olsunlar karla, buzla, fırtınayla, boranla Bazen çalışsınlar bazen yatsınlar Bazen koşsunlar bazen dursunlar Bazen konuşsun bazen sussunlar Bazen gülsünler bazen ağlasınlar Tanış olsunlar acıyla Tanış olsunlar tatlıyla varlıkla, yoklukla, toklukla, açlıkla Bırakın, hür başlarıyla tanış olsunlar Yoksa nasıl büyük olur çocuklar //Oğlanın hasını kızların hası, adamın hasını da kadının hası sever. Has çocuklar bunu bilebilmeliler…// Tevfik Tekmen. Mart/2013/Lüleburgaz |