İnsan - 2
İNSAN -2
İnsan var, Gökyüzü gibi, Engin ve geniş, Nurludur yüzü, Erişilmez rahmetine, Her şeyin üstünde durur. İnsan var, Toprak gibi, Kibirden uzak, alçak gönüllü, Çömertliğine erişilmez, Zengin fakir demez, herkesi doyurur. Mütevazılıkta baş üstünde tutulur. İnsan var, Derya gibi, En büyük alana oturur. Derinliğine erişilmez. Dalgalanıp coştukça kudurur, Heybetinden korkulur. İnsan var, Hava gibi, Ya nefes, Ya heves olur, Ya şişip oturur. İnsan var, Ateş gibi Kendi hırsıyla kavrulup yok olur. 21.03.2013 Cahit KARAÇ |