Ben artık beklemekten yoruldum, yorgun düştüm.
Özür dilemeni filanda beklemiyorum, gerçekten.
Ben sevdim ya,
En safıyla sevginin ve
En fazlasıyla aşkın.
Sevdim ya ben hani,
Özledim ya seni,
ağlattın ya beni,
Sevdirdin ya kendini,
İfade edemiyorum kendimi.
Kelimeler yetmiyor, cümleler anlatmıyor sana olan sevgimi.



Şimdi nerede olduğunun pek bir önemi yok,
Ya da kiminle olduğunun.
Aradan geçen zaman öğretti bana her şeyi.
Kıskanırdım ben,
Herkesten sakınırdım seni,
Kimseler sevmesin isterdim.
Artık bunların ne kadar gereksiz olduğunu anlıyorum.
Yanındaki kızların hiç bir önemi yok,
Kalbinde ki önemli.
Seviyorsun beni,
Ama eskisi gibi değil.
Arkadaşız biz ve ihanet ediyorum ben sana.
Dostluk ötesinde seviyorum seni.


Özür dilerim,
Her şey için,
Sana verdiğim geçici rahatsızlık için,
Beklediğim için,
Sevdiğim için,
Kıskandığım için...


Özür dilerim yarim,
Unutmaya özürlü kalbim bir özür daha borçlu sana.




Yalanların gerçekleri görmeni engelliyorsa,
Artık sende başarmışsın dır,
Kendini kandırmayı.


Ve ben herkesten sakındığım yalanlardan bir demet daha gönderiyorum hayallerimin arasına.
Bir demet daha yalan borçluyum sana.
Az kaldı, sevmene.
Sen seveceksin beni ama bir terslik olacak,
Ben nefret edeceğim senden.


Özür dilerim...



Hilal Özcimbit