{{asu'şça}}
ruh-u güzahım sessizliğin en acımasız vakt-i demindesın
varsın can yaranı tazeleyenler rahat olsun sen ki kendini canhırraş matemlerde boğdururken o derece-i zevk’ü sefada hoş olsun kimsede kalmaz azad ahlar elbet bulur yerini vakt-i sukût-a erince... |