SADECE BASAMAK OLDUMYalnızmış Kimi kimsesi yokmuş Elden ayaktan düşmüş Eşten dosttan bi haber Yorgun ve derbeder... Bir kadın ağlıyordu Kızarık burnuna Yumuk gözlerine Mendili bile yoktu... İçtendi hıçkırıkları Belli ki canını acıtıyordu Anılarında ki o Körolası kalp kırıkları... Donuktu bakışları Sessiz ve derindi Gözlerinde ki yakarışları... Son olsun istiyordu şanssızlıkları Yarın için mumla arıyordu umutları Hayran hayran seyrediyordu Etrafında ki jan janlı hayatları... Köşe başından dönerken Bir kadın yıkıldı yere birden Aç ve susuzluğu Dünyadan bezğinliği Gözlerinden okunuyordu... Hayat hiç adil değil ki Bu günkü halini yarına Kimler taşıyabilir ki Ya da kim ölür,kim kalır ki... Bir an onu ben saydım Vicdanımla baş başa kaldım Kaldırmak için ellerine uzandım İşkillenip de ne kimliğini Ne bu halinin nedenini sorgulamadım Yeniden ayaklanması için Sadece ona basamak oldum. Minnetle baktı yüzüme Sımsıkı sarıldı ellerime Az bir hasbihalden sonra En içten duygularıyla duasını alarak Başkaca bir isteği olmayınca Yanından usulca uzaklaştım. ÇİMDİK 21.03.2013 |