GİTTİN BE DOSTUMBırakıp gittin apansız Yeşili değişti ağaçların Rüzgâr bir başka esiyor artık Mavi değil gökyüzü Toprak, toprak gibi kokmuyor. Ne vardı sanki çekip gidecek Nelerine katlandın dünyanın Bir hastalığın ardına takılıp Dünyayı yalnızlığa boğmak var mıydı? Her şey karmakarışık Bir mermer üzerinde oturuyorum şimdi Üstelik oturmuş sana bir şeyler anlatmaya çalışıyorum Yok, be dostum... Olmuyor,dilim tutuluyor Aklımda çok şey var ama anlatamıyorum. Belki orada daha iyidir her şey... Boşa üzüyordur özleyenler kendini Ama... Dedim ya ne varsa değişti burada Birkaç gün önce bayramdı Çocukların geldi başucuna Belki hayal meyaldı hatırladıkları Ama onların anıtı burası Öğrencilerin geldi sonra Çiçekler koydular başucuna Oturup sessizce dua ettiler Hüzünlüydüler ama en derinlere saklamışlardı gözyaşlarını Sana göstermeden buluşturdular toprakla O saflığı o temizliği görmeliydin yüzlerindeki Evet… Galiba bir onların yüreği kaldı kirlenmeyen İşte böyle dostum En güzelini poyrazlara kaptırdık duygularımızın Bayramlarımızı talan etti Yağmaladı ölümler Şimdi sen yoksun dostlarımızın çoğu yok Ne var ne yoksa gönderdik bilinmezlere Her şey dostum her şey değişti Gökyüzünün rengi Çiçeklerin kokusu değişti ve senden sonra Uzakdoğulular bile çekik gözlü bakmıyor dünyaya İşte böyle dostum belki bir gün yine dertleşiriz Kim bilir belki de biz geliriz oraya Olur ya belki senin de anlatacakların vardır Şimdilik hoşça kal can dostum. Tarihsiz/Erdemli |