Yaşayan Bir Cenaze
Bana küçükken olduğu gibi
Masal anlatsana anne. Iyiler kazansın yine Yere düştüğümde, Kanayan dizime sürdüğün ilacı Şimdi sürsene yüreğime... Elimden sımsıkı tutsana baba Kızmayacağım söz! Küçük muamelesi yap bana Yeter ki, Elimi hiç bırakma. Ah be anne! Nereye süreceksin ilacı? Ben ki, Kan revan içindeyim. Ya sen baba? Tutacağın elim mi kaldı? Kırdılar kolumu, Kanadımı... Ben ki, Yaşayan bir cenaze Bir kefeni eksik Bir de üstüne atacakları, Toprak kaldı sadece. [Sümeyya ERCAN] |