Gönül
Geçtin baharı gönül,döndün güzüne,
Soldurdun gençliğini,verdin hüzüne, Gurbeti şiir gibi yazdın cüzüne, Seyyah olup,bir yaban ele düştün de. Oldun Yunus, giyindin derviş gönünü, Çevirdin Veysel gibi Hakka yönünü, Karanlıklar delindi,gördün önünü, Mızrap olup, sazlarda tele düştün de. Kul Hüseyin ağladın,geldin özüne, Batırdın yüreğini sevda közüne, Yusuf’un gömleğini,sürdün gözüne, Yakup olup,gözlerde sele düştün de. Gördün,bu fani alem acı gölüdür, Mecnunların gezdiği çile çölüdür, Hakka götürmeyen kalp bildin ölüdür, Yaprak olup,dallarda yele düştün de. Hüseyin Keleş |