Doğmuşsun meğer!...
Gamzeler gölgesi, düşünce cama,
Beni düşürürler, derinden gama, Nasıl tutulmayayım, ince endama, Böyle harap etmeye, doğmuşun meğer… Benlerin dizilmiş, birkaç tabur asker, Yerlerin değiştirme, değmesin neşter, Görsem de, görmesem de, aşkımı besler, Yağ misali eritmeye, doğmuşsun meğer… Gözlerin iridir, iki parlayan elmas, Kaşların etmedim, güzellerle kıyas, Memeler hopluyor, ritmiyse bir dans, Beni coşturmaya, doğmuşsun meğer… Cihanda aya ne gerek ki, cemalin var ya, Sesin bir musikidir, dinle sanki kanarya, Bir volkan derinden, içten içe yanar ya, Patlamaya hazır etmeye, doğmuşsun meğer… Elbiseler yakışır, boya bak maşallah, İnce bele tokalı kemer olum inşallah, Kalçalar savrulur, gel bir kaç toku şah, Kafam sana takmaya, doğmuşsun meğer… Topuklar yere basar, depremin kime, Seni görenlerin tümü, muhtaç hekime, Mevcut sende gereken, sokma bakıma, Derbeder etmeye, doğmuşsun meğer… Azıcık gerdan dan, gıdıktan, öpsem, Birazcık yanaktan, dudaktan, desem, Artık hicran olmasan, kendime katsam, Beni bekletmeye, doğmuşsun meğer… Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. 17.03.2013 |