Boynu bükük, yalnız, beni başıma
Koyup da gitmeler, nereye kadar?
Çileyle yoğrulmuş, sevda aşıma
Doyup da gitmeler, nereye kadar?

Sensizce yükledim, yılları ana
Aşkının renkleri, karıştı kana
Şaşırıp yolunu, mel’un Şeytan’a
Uyup da gitmeler, nereye kadar?

Yolumda olmasın, şan ile ünden
Mecnun’un olmaya, razıyım dünden
Zeliş’e inatla, gömleği önden
Soyup da gitmeler, nereye kadar?

Dileğim ey canım, Ahret’te erem
Orda da olurum, sevdana Kerem
Çaresiz derdimin, ismini verem
Duyup da gitmeler, nereye kadar?

Leyla’lar, Aslı’lar var mı şanında?
Halt etmiş cümlesi, senin yanında
İkrarım adınken, ölüm anında
Cayıp da gitmeler, nereye kadar?

Yaptığın reva mı, bu nasıl oyun?
Anladım karışmış, İblis’ten huyun
Tutarken evvelce, belim ve boyun
Eğip de gitmeler, nereye kadar?

Ölmeye terk ettin, sen bile bile
Söylemek ne zormuş, gelmiyor dile
Takılıp beraber, bir yıldız ile
Kayıp da gitmeler, nereye kadar?

Kaldırıp gözünü, azcık bakmadan
Yoluna gözyaşım, damla akmadan
Ne idi acelen, kanım akmadan
Kıyıp da gitmeler, nereye kadar?

Demişsin olur ya, benim yüzümü
Görürse bulamam, artık çözümü
Mezara girerek, iki gözümü
Oyup da gitmeler, nereye kadar?

...FIRAT PARLAK