ben soluyorum
Gün uyanırken şafak vaktinde
Çocuksu duygularım hasret kendinde Avare adımlarım düşkün bendinde Başaklar güverirken ben soluyorum Zapdedilmiş yüregim savruldum yelde Dertlere körüklendim acılar selde Vurgunları yaşarken hergün ben serde Gelincikler açıyor ben soluyorum Duvarların neminde bedenim üşür Bilmem ki kaç yaram var kırık elli küsür Vur felek elindeyim yerlere düşür Çiçekler açıyorken ben soluyorum |
SÖZ: ÖZLEM DEMİRKAYA &*.*&
12 Eylül 2012 Çarşamba 13:16