bazıları karşılıksız sevilmek isterler ve bunu basbas bağırırlar,
bunun bir marifet olduğuna inandırmaya çalışırlar insanları,
hatta daha kötüsü, kendilerinin karşılıksız ve beklentisiz sevilmeye layık muhteşem yaratıklar olduğuna hem kendileri inanır,
hemde buna herkesi de inandırmaya çalışırlar.
birde "ihmal yok, ısrar yok" derler bir başka marifet saydıkları yüzsüzlükleriyle,
acıdır ama anlamak istemezler ki anlatılabilsin.

"karşılıksız sev" şartı en ağır hakarettir karşısındakine,

çünkü bu, "ben sevilmeye ve herşeye çok layık ve değerliyim, sen ise buna karşılık beklemesi ihtimal dahi olamayacak kadar değersizsin" demek gibi geliyor bana.

muhtaçlık ve ihtiyaçlar kaçınılmaz ama,
bu şekilde " ben şöyleyim, ben bu kadar muhteşemim" tarzında sahte insanlara ihtiyaçtan ölse bile kimse yüz vermesin bence.

Muhtaç olmamak en güzeli....

ihtiyaç molası vereceedim tam : )))

kaç saattir ertelediğim :P