Hayalimde, Issız Bakışların…
Issız bakışların geçiyor aklımdan
Elimde bir lale soluk Islak ıslak yağmur Islak ıslak gözler Kaldırımlarda bir sessiz bekleyiş Her şey hezeyanla bakar Hüzünle ağlar Sanki onlarda bekler seni Sanki onlara da düşmüş ayrılık ateşi … Bir kedi titrer ağaç dibinde Aç susuz umudu bekler Ve ben beklerim Bu kadar üryan hissetmemiştim kendimi Hırçın hayat rüzgârının karşısında Bu kadar zebun Bu kadar fakir… Dalgalar ala bildiğince çarpıyor İçimdeki tenha adada Efkâr duman duman odamda Yalnızlık iliklerimi üşütüyor Nemli kirpiklerime düşüyor Sıcak bir şebnem… Bir bekleyiş sarıyor bedenimi Islık ıslık ürperten fırtına Boş, nahoş, sarhoş bir oda Bir sıtma gibi titreyiş Soluk soluk özlem … Mahpus voltası atarım odamda Soluk ekranda bir film Siyah beyaz, dalga dalga görüntü Eskilerden dem vuruyor Hayatım kadar garip Dramatik… Besteliyorum ben de hayat türkümü Bir roman gibi günlüğüm Nağme nağme satırlar Ne garipmiş geçtiğim yollar Bir dizi filmmiş meğer yıllar Yabancı aktörler sahte figüranlar Başrole soyunmuşum meğer Meçhul senaryo Ve ağır satırlar… Issız bakışların geçer aklımdan Gözümde yaprak yaprak hatıralar Bir an kaybolur satırlar Issız bakışlarına takılır gözler Süzer duruşunu Bir bilsen hislerim ne türküler söyler Duygular konuşunca kesilir sözler… Adem KALTAR- İstanbul-Florya 2007 |