Üfle Sönsün DivaneNakış olduğum tende, leylaklarım açmışken Naz evimin doruğu, sevildikçe salınan Tan yıldızı koynuma, asumandan kaçmışken Yine efkârım figan, buğusundan alınan Çeşmi siyah gözleri, can yanmaz mı bakışa Firuze taşı gönlüm, el vurdukça renk saçar Gönül gönülden yangın, yâr kanmıyor yakışa Mevsimsiz şahlı güller, yedi verenim açar Gecemin Yelda’sına, ipekten atlas serdim Pembe yanak gamzeler, inciden seçmiş gibi Muhabbet bağdaş kurup, gönlümce yâre erdim Ziyan etmem gülüşün, tebessüm içmiş gibi Yâr güftemin perisi, beste olup duruldun Sanki zümrüdü Anka, doğup dönsün pervane Gönlümden nazı içip, ahestece kuruldun Kızıl rengi soldurmam, üfle sönsün divane Aşkın süt nefesini, salıyorken yellerim Bala banan heceler, dudaklardan dökülsün Ellerinin hazzını, alıyorken ellerim Mihmanına serildim, yalan dilim sökülsün |
Sanki zümrüdü Anka, doğup dönsün pervane
Gönlümden nazı içip, ahestece kuruldun
Kızıl rengi soldurmam, üfle sönsün divane
Aşkın süt nefesini, salıyorken yellerim
Bala banan heceler, dudaklardan dökülsün
Ellerinin hazzını, alıyorken ellerim
Mihmanına serildim, yalan dilim sökülsün..........insanı sıcaklığının etkisinde bırakan güzel bir şiir.
Kutlarım. Selam ve sevgilerimle..