Hüzünlü Şarkılar Düştü Hakkıma
Gün artık erken batar buralarda
akşamlar buhranlı olur nedense rüzgârın esrik şarkısı dokununca camlara yalınayak düşerim yollara anla Dilâra hüzünlü şarkılar düştü hakkıma. Sular aksa da, zaman durmasa da yerinde yiv yiv büyüyor içimdeki yara o puslu istasyonda külüm savrulurken raylara çekip gittin ruhumu dâra Dilâra çekip gittin hüzünlü şarkılar düştü hakkıma. En kasvetli gününde eylül’ün tanklar geçerken gül bahçelerinden tanıklar kaybolurken ufukta, yandım kopan yanıma dayandım çok uzak bir şehirde ve en kasvetli gününde eylül’ün yittin Dilâra hüzünlü şarkılar düştü hakkıma... Ahmet Selim GÜL |
Öğretmen ve öğrencilerin çoğu aşıktı o'na platonik de olsa.
Aramızda Konyalılar varsa ve seksenli yıllarda Gazi Lisesi'nde okuyanlar, eminim hemen hatırlayacaklardır.
Onu hatırlattı bana bu güzel şiir.Yüreğinize sağlık.Selamlar...